Vegna vaxandi útbreiðslu sýklalyfjaónæmra baktería og hættunni sem stafar að þeim keppast vísindamenn um allan heim við að leita að nýjum meðferðum. Í grein sem birt var í Scientific Reports í síðustu viku greina vísindamenn frá niðurstöðum rannsókna sinna á berjum sem gætu geymt lykilinn að nýrri aðferð til að berjast gegn sýklalyfjaónæmi.
Berin eru af tegundinni Schinus terebinthifolius og hafa í hundruð ára verið notaðar af græðurum í Suður Ameríku, meðal annars til að meðhöndla húðsýkingar. Rannsóknarhópur við Emory háskóla í Bandaríkjunum komst að því að berin innihalda efnasamband sem getur haft áhrif á sýkingarmátt sýklalyfjaónæmra MRSA baktería (Methillicin-resistant Staphylococcus aureus).
MRSA bakteríur geta valdið sárum á húð fólks og geta sýkingarnar í sumum tilfellum verið lífshættulegar. Talið er að allt að 11.000 dauðsfalla í Bandaríkjunum megi rekja til MRSA á ári.
Í rannsókninni prófaði rannsóknarhópurinn að nota seyði úr berjunum sem meðferð við MRSA í músum. Seyðið nefnist 430D-F5 og er það blanda 27 efna. Þær mýs sem fengu 430D-F5 þróuðu ekki með sér húðsár, ólíkt samanburðarhópnum sem ekki var meðhöndlaður með seyðinu.
Niðurstaða rannsóknarhópsins var sú að efni í berjunum geta komið í veg fyrir að sár af völdum MRSA myndist með því að bæla gen í bakteríunum sem notuð eru til samskipta á milli baktería. Þessi samskipti hafa lengi verið þekkt og kallast þéttniskynjun (e. quorum sensing). Skynji bakteríurnar ekki aðrar bakteríur í nágrenninu telja þær sig í vera einar en við þær aðstæður haga þær sé á annan hátt. Þannig virtist seyðið koma í veg fyrir að bakteríurnar gæfu frá sér eiturefni sem skaða vefi og líkami músanna átt auðveldara með að græða sárið. Mikilvægt er að taka fram að seyðið drap í raun ekki bakteríurnar og voru mýsnar því enn sýktar þó engin sár hafi myndast.
Þrátt fyrir þessar jákvæðu niðurstöður mælir rannsóknarhópurinn síður en svo með því að almenningur reyni að nýta sér berin enda er óljóst hversu örugg meðferðin er í mönnum. Enn sem komið er hefur seyðið aðeins verið prófað á músum en vonast er til þess að frekari rannsóknir muni leiða til meðferða geng bakteríum í framtíðinni. Verði það raunin getur verið að hér sé komin meðferð sem er ólík hefðbundnum sýklalyfjum að því leyti að bakteríurnar eru ekki drepnar. Fremur verði hægt að „óvirkja“ bakteríurnar sem gæti gagnast sem merðferðarúrræði, til dæmis samhliða notkun sýklalyfja.
