Eva Jón­ína Dan­í­els­dóttir er 5 ára stelpa sem hefur mik­inn áhuga á mynd­list. Hún hefur ákveðið að gefa út lita­bók fyrir börn á svip­uðum aldri. Eva teiknar sjálf allar mynd­irnar í bók­ina, en Dan­íel S. Jóns­son, faðir henn­ar, mun aðstoða hana við umbrot og upp­setn­ingu á kápu. Feðginin hafa sett upp Face­book-­síðu þar sem áhuga­samir geta fylgst með ferl­inu. Safnað er fyrir útgáfu­kostn­aði á Karol­ina Fund. Kjarn­inn hitti Dan­íel og tók hann tali.

Hvernig vakn­aði hug­myndin að lita­bók­inni?

Við höfum ekki þurft að kaupa jóla- og afmæliskort, né merki­miða í nokkur ár, því Eva tók snemma að sér að útbúa allt slíkt upp á eigin spýt­ur. Hug­myndin að bók­inni kvikn­aði upp­haf­lega út frá þessum kortum sem hún teikn­aði. Við, for­eldrar Evu, tókum eftir því að hún var búin að koma sér upp ákveðnu verk­ferli. Fyrst teikn­aði hún allar útlínur með svörtum penna, og að því loknu hófst hún handa við að lita mynd­ina. Útkoman varð því oft á tíðum ekk­ert ólík myndum í lita­bók. Upp­haf­lega setti ég þessa hug­mynd fram í hálf­kær­ingi. En eftir því sem við hugs­uðum meira um þetta, þá fannst okkur hug­myndin alltaf skemmti­legri.

Er eitt­hvað þema að finna í lita­bók­inni?

Í raun­inni ekki. Flestar lita­bækur búa yfir þema, og eru oftar en ekki hlið­ar­af­urð af teikni­myndum eða annarri sölu­vöru tengdum börn­um. Okkur finnst slíkar bækur oft á tíðum inni­halda of ein­hæfar mynd­ir, satt að segja. Við ákváðum því snemma að fara þver­öf­uga leið, og í Litlu lita­bók­inni er þemað eig­in­lega bara hug­ar­flug Evu sjálfr­ar. Af þeim myndum sem þegar eru til­búnar þá er mest um ein­hvers konar fígúr­ur. Tals­vert af dýra­mynd­um, en líka vél­menni, geim­ver­ur, trúðar og bara alls kyns furðu­ver­ur. Eina skil­yrðið er að Eva sé sátt við teikn­ing­arn­ar, og að henni finn­ist sjálfri spenn­andi að lita þær.

Nú kemur fram á Karol­ina Fund-­síðu Litlu lita­bók­ar­innar að Eva vilji styrkja bæði Barna­spít­ala Hrings­ins og Styrkt­ar­sjóð gigt­veikra barna. Hvernig kom það til?

Eva er sjálf gigt­veik. Hún var greind strax þegar hún var tveggja ára, og hefur meira og minna verið á lyfjum síð­an, ásamt því að þurfa að heim­sækja spít­ala og lækna reglu­lega, auk þess sem hún fer viku­lega í sjúkra­þjálf­un. Um leið og við ákváðum að ráð­ast í útgáfu bók­ar­inn­ar, þá stakk hún upp á því að við myndum gefa veikum börnum lita­bæk­ur. Þannig varð Barna­spít­ali Hrings­ins fyrir val­inu. Okkur fannst svo liggja beint við að Styrkt­ar­sjóður gigt­veikra barna fái líka sinn skerf, ef ein­hver hagn­aður verður af útgáf­unni.

Verk­efnið er að finna hér.