Í kvöld var lagt fram frumvarp á Alþingi um að veita Nargizu Salimova íslenskan ríkisborgararétt, ásamt fleirum. Allsherjar- og menntamálanefnd leggur frumvarpið fram og líklegt þykir að mælt verði fyrir því í kvöld og greidd atkvæði á morgun.
Nargiza kom hingað til lands fyrir rúmum átta mánuðum og sótti um alþjóðlega vernd en þeirri umsókn var hafnað af Útlendingastofnun. Henni gafst ekki tækifæri til að kæra þann úrskurð vegna mistaka hjá fyrrverandi talsmanni hennar og stóð því til að vísa henni úr landi á morgun, þriðjudag.
Kjarninn fjallaði um mál Nargizu fyrr í dag en lögfræðingar hennar skiluðu inn greinargerð til kærunefndar útlendingamála varðandi mál hennar fyrir hádegi í morgun. Hún fór í skýrslutöku til lögreglu í gær þar sem grunur leikur á að hún sé fórnarlamb mansals. Til stendur að kærunefnd skili svari fyrir kl. 21 í kvöld.
Eiginmaðurinn hvarf sporlaust
Þjóðerni hennar er Uygur og tilheyrir hún því minnihlutahópi þar. Eftir að eiginmaður hennar hvarf sporlaust fyrir um ári síðan flúði hún frá Kirgistan og endaði á Íslandi.
Nargiza er fædd 1978 og verður hún því fertug á árinu. Hún ólst upp sem fyrr segir í Kirgistan en fyrir rúmlega ári síðan hvarf eiginmaður hennar eftir vinnu einn daginn. Eftir það hófst atburðarás þar sem hún flutti til föður síns með börnin tvö sem eru fimmtán og sautján ára gömul.
Eftir hvarf eiginmannsins fór Nargiza á lögreglustöð í heimabænum á hverjum degi til að grennslast fyrir um afdrif hans og til að fá upplýsingar og hjálp frá yfirvöldum. Hún segir að lítið hafi verið um svör og þvert á móti hafi lögreglan áreitt hana og yfirheyrt börnin hennar. Úr varð að hún flúði til nágrannaríkisins Kasakstan og dvaldi þar í þrjá mánuði. Henni var ekki vært þar og var þá förinni heitið til Litháen með nokkrum viðkomustöðum. Að lokum endaði hún á Íslandi. „Ég hreinlega veit ekki hvernig ég komst hingað. Ég vissi lítið um Ísland, enda kom ég bara á peysunni beint í kuldann,“ segir hún.
Vill fá tækifæri til að byggja upp nýtt líf
Við komuna til Íslands dvaldi hún á hóteli og segist hún hafa verið algjörlega úrræðalaus og hrædd. Smyglarinn sem kom henni til landsins hafði tekið vegabréfið hennar en hann lét sig hverfa stuttu eftir komuna hingað, að hennar sögn. Hún tók þá ákvörðun að fara í Útlendingaeftirlitið og leita sér hjálpar og þá byrjuðu hjólin að snúast. Hún sótti um hæli og í kjölfarið fékk hún herbergi sem vistarverur og síðar litla íbúð.
Börn Nargizu dvelja nú hjá föður hennar á heimili hans í Kirgistan en móðir hennar er látin. Hún hefur áhyggjur af þeim og langar hana að sameina fjölskylduna. Hún talar við þau á hverjum degi og hennar helsta ósk er að fá tækifæri til að byggja upp nýtt líf á Íslandi. Hún vill senda eftir börnunum og búa þeim heimili hér.
Dvölin fjarri fjölskyldunni hefur reynt mikið á Nargizu og þjáist hún að miklum kvíða og vanlíðan en slíkt er ekki óalgengt hjá konum í þessari stöðu. Í greinargerð til Útlendingastofnunar vegna umsóknar hennar um alþjóðlega vernd kemur fram að hún sé metin í einstaklega viðkvæmri stöðu en hún upplifir kvíðaköst eftir reynslu sína, fær martraðir og finnur fyrir mikilli streitu. Jafnframt segir í greinargerðinni að konur og stúlkur séu gjarnan taldar sérstaklega viðkvæmur hópur sem hafi færri tækifæri, úrræði, völd og áhrif en karlmenn vegna samfélagslegrar stöðu sinnar.
