Ekki hafa borist form­legar ásak­anir um kyn­ferð­is­lega áreitn­i/áreiti eða ofbeldi á síð­ustu fjórum árum innan skrif­stofu borg­ar­stjóra og borg­ar­rit­ara. Ekki er hægt vegna manna­breyt­inga sem hafa átt sér stað á þessu tíma­bili að stað­festa hvort óform­legar kvart­anir hafi borist til yfir­manna.

Þetta kemur fram í svari Reykja­vík­ur­borgar við fyr­ir­spurn Kjarn­ans.

„Reykja­vík­ur­borg leggur áherslu á starfs­um­hverfi þar sem gagn­kvæm virð­ing, traust, heil­indi og fag­mann­legt við­mót eru í hávegum höfð í öllum sam­skipt­um. Til að und­ir­strika þær áherslur hafa skýr stefna og verk­ferlar verið í gildi, einmitt til að koma í veg fyrir og upp­ræta hátt­semi sem telj­ast megi, eða geti leitt af sér, ein­elti, áreitni eða ofbeldi. Vorið 2019 voru sam­þykkt í borg­ar­ráði ný stefna og verk­lag Reykja­vík­ur­borgar gegn ein­elti, áreitni og ofbeldi meðal starfs­fólks Reykja­vík­ur­borg­ar, í kjöl­far vinnu stýri­hóps,“ segir í svar­inu.

Þrenns konar við­brögð

Kjarn­inn spurði hvaða verk­ferla Reykja­vík­ur­borg væri með ef upp kæmu mál af þessu tagi. Í svar­inu segir að kvart­anir um ein­elti, áreitni eða ofbeldi geti leitt af sér þrenns konar við­brögð af hálfu Reykja­vík­ur­borg­ar.

Í fyrsta lagi sé um að ræða form­lega með­höndl­un. „Form­leg með­ferð máls hefst eftir að skrif­leg kvörtun berst um meint ein­elti, kyn­ferð­is­lega áreitni, kyn­bundna áreitni eða ofbeldi. Í form­legri með­ferð máls fer fram könnun á máls­at­vikum og nið­ur­staða er fengin um það hvort ein­elti, áreitni eða ofbeldi hafi átt sér stað. Í fram­hald­inu er gerð áætlun um næstu skref. Þessi könnun er fram­kvæmd af sér­stökum ein­elt­is- og áreitni­teym­um.“

Í öðru lagi geta mál farið í óform­legan fer­il. „Óform­leg með­höndlun máls er leið til að kanna mál óform­lega, til dæmis áður en farið er í form­legan fer­il. Það er ákvörðun þess sem kvartar hvað hann vill gera eða að verði gert við mál sitt. Hann getur tekið ákvörðun um hvort hann vilji bíða og sjá hvernig mál þró­ast. Hann getur sjálfur rætt milli­liða­laust við mein­tan ger­anda eða með aðstoð þriðja aðila. Allt þetta eru aðgerðir sem Reykja­vík­ur­borg styður starfs­fólkið við, meðal ann­ars með milli­göngu mannauðs­ráð­gjafa sem starfa á öllum svið­u­m.“

Í þriðja og síð­asta lagi eigi sér stað frum­kvæð­is­at­hug­un. „Þegar Reykja­vík­ur­borg ber­ast óform­legar eða nafn­lausar ábend­ingar er í skoðað hvort grund­völlur sé fyrir að fara í svo­kall­aða frum­kvæð­is­at­hug­un, en í því felst könnun á vinnu­um­hverf­inu, hvort eitt­hvað þurfi að skoða í sam­skipt­um, stjórnun og vinnu­staða­menn­ingu. Slík könnun er einnig kölluð sál­fé­lags­legt áhættu­mat og bygg­ist á vinnu­vernd­ar­lög­gjöf. Frum­kvæð­is­at­hugun er í skylda vinnu­veit­anda þegar grunur er uppi um að sál­fé­lags­legir þættir á vinnu­staðnum séu að skapa hættu á ein­elti, áreitni eða ofbeldi. Frum­kvæð­is­at­hugun er ekki ein­stak­lings­mál heldur fyr­ir­byggj­andi aðgerð og bein­ist að úrbótum til fram­tíð­ar,“ segir í svari Reykja­vík­ur­borg­ar.