Símon Vest­arr er söngv­ari, hljóð­færa­leik­ari og laga­höf­undur sem ólst upp í Efra-Breið­holti. Faðir hans vígði hann inn í hljóð­færa­leik þegar hann var tólf ára og hlaut hann upp­runa­lega tón­list­ar­þjálfun sína að miklu leyti í kirkju­starfi, sem hann hefur síðar fjar­lægst. Hann hefur verið lengi að í músík og tekið þátt í ýmsum gjörn­ingum en að mestu leyti hefur hann flögrað undir rad­arnum í hinni íslensku tón­list­ar­senu í gegnum árin og lítið gefið út af eigin efni.

Á síð­ari árum hefur hann haft sig meir í frammi, sér­stak­lega með rokktríó­inu sín­u, K­ing­k­ill­er. Sú sveit hefur gefið út lög sem hafa hlotið mikla stúd­íó-­með­ferð á meðan sól­ó­efni Sím­onar hefur verið í örlítið hrárri hljóm­gæð­u­m. 

Nú þótti honum hins vegar kom­inn tími til að gera sóló­plötu eftir háum hljóm­gæða­staðli og því hafði hann sam­band við Karol­ina Fund.

Hvernig vakn­aði hug­myndin að verk­efn­inu?

„Allt frá því að ég var ung­lingur að stel­ast í diska hjá frænd­fólki og kunn­ingjum með hljóm­sveitum eins Led Zepp­el­in, Trú­brot og Sant­ana hefur mig langað að gefa út plötu sem er að mestu leyti tekin upp á óraf­mögnuð hljóð­færi og vísar í tíð­ar­and­ann sem var í tón­list í kringum 1970. Tolki­en-inn­blásnar ball­öð­ur­ Led Zepp­el­in, seið­andi slag­verk Sant­ana og stóru radd­an­irn­ar hjá Trú­brot og CSNY ­sendu mig alltaf á fram­andi staði í hug­anum og ég vildi búa til mínar eigin hug­ar­lendur í tónum og text­um. Að gefa þá tón­list út á vínyl skipti líka miklu máli.

Eyvindur Karls­son, spila­fé­lagi minn til margra ára, lét verða af þessu á síð­asta ári. Hann gaf út sitt efni á disk og plötu undir lista­manns­nafni sín­u, O­ne Bad Day, eftir að hafa

safnað fyrir fram­kvæmd­inni á Karol­ina Fund. Og eftir að hafa fylgst nokkrum sinnum með stúd­íó­vinnu Ása Jó (trymbils­ins í K­ing­k­ill­er) small hug­myndin sam­an. Ég átti lög sem ég vildi að sem flestir fengju að heyra; sum ný af nál­inni, önnur sem voru örlítið eldri á demó- upp­tökum og eitt eða tvö sem höfðu verið samin fyrir lif­andis löngu. Mér fannst þau öll verð­skulda vand­aðan flutn­ing og hljóð­blöndun og spilun í útvarpi.“

Segðu okkur frá þema verk­efn­is­ins?

„Fever Dr­eam er heiti tit­il­lags­ins en líka heild­ar­stef allrar plöt­unn­ar. Text­arnir í lög­unum fjalla allir á einn eða annan hátt um að elt­ast við eitt­hvað sem gufar upp um leið og hönd á fest­ir.

Hug­myndin um veru­leika­skynjun okkar sem óráðs­martröð er eitt helsta við­fangs­efni aust­rænna heim­speki­hefða og varð ég fyrst almenni­lega hug­fang­inn af henni eftir að hafa séð mexíkósku kvik­mynd­ina La Montaña Sa­grada. Ljóð plöt­unnar fjalla á ská um guð­dóm og róm­an­tík og fleira sem við teljum okkur skilja en sjáum í gegnum kámugan glugga sjálfs­með­vit­aðrar hugs­un­ar.

Platan er mjög inni­leg í eðli sínu og mark­mið mitt er að hún hreyfi við hlust­and­an­um. Svo eru mörg lögin lík­a ryþmísk og vel til þess fallin að dansa ber­fættur við innan um kerti og reyk­elsi í stof­unni á dimmum mið­viku­dags­kvöld­um.“

Verður haldið upp á það þegar söfn­un­inni lýk­ur?

„Svo sann­ar­lega. Útgáfu­tón­leikar verða haldnir í Hann­es­ar­holti og hægt er að kaupa sér miða á þá með áheiti, auk þess sem hlust­un­arpartí verður haldið þegar mixi og master er lok­ið. Hægt er að ger­ast þátt­tak­andi í þeim gleð­skap, þar sem hlustað verður á plöt­una í fyrsta sinn og sungið og trallað á óguð­legum tíma heima hjá mér, með áheiti. Einnig er hægt að bóka mig til að halda lengri eða styttri tón­leika með því að leggja í púkk. Ég hlakka til að hitta sem allra flesta á þessum við­burð­um. Að deila lög­unum mínum með fólki sem elskar tón­list er eitt það skemmti­leg­asta sem ég ger­i.“

Hér er hægt að skoða og taka þátt í verk­efn­inu.