Hug­rún Fjóla, sem gengur nú undir lista­manns­nafn­inu Fjóla, er Kundal­in­i jóga­kenn­ari, stærð­fræð­ingur og ­mön­tru­söng­kona. Hún hefur síð­ast­liðin ár ferð­ast á milli jóga­há­tíða í Evr­ópu og Banda­ríkj­unum með ukul­el­e-ið sitt og önnur hljóð­færi í fartesk­inu. Hennar ein­staka rödd, fram­koma og út­færsl­ur af klass­ísku Kundal­in­i jóga­mön­tr­un­um hafa vakið mikla athygli á hátíð­unum og hefur eft­ir­spurn eftir fram­komu hennar og upp­teknu efni verið mik­il. Í mars á þessu ári ákvað hún því loks að láta verða af því að taka upp sína fyrstu plötu, sem hún gerði í Skál­holts­kirkju með upp­töku- og tón­list­ar­mann­inum Arn­ari Guð­jóns­syni.

Platan er nú á loka­stigi og raf­ræn ­út­gáfa hennar er vænt­an­leg í fyrri hluta des­em­ber. Fjóla hefur því blásið til styrkt­ar­söfn­unar í gegn­um Karol­ina Fund til að hjálpa sér leggja loka hönd á verk­efn­ið.

Hvernig vakn­aði hug­myndin að verk­efn­inu?

„Hug­myndin að plöt­unni var búin að liggja lengi innra með mér, en það tók tíma að finna rétta far­veg­inn fyrir hana. Fyrir 6 árum síðan ákvað ég að fara í jóga­kenn­ara­nám og kynnt­ist þá fyrst morg­un­á­stund­un Kundal­in­i jóga, sem kall­ast „Sad­hana" Vatns­bera­ald­ar­inn­ar, en það er ­saman sett af hug­leiðslu, jóga og ­mön­tru­söng, alls 2,5 klst. ástund­un, sem er mjög snemma eða hel­st ein­hvern tím­ann milli kl. 3:30 og 7 að morgn­i. ­Mön­tru­söng­ur­inn er rúm­lega klukku­tími af ástund­un­inni, en það eru 7 mön­tr­ur ­sem við kyrj­um, hver með sína ákveðnu lengt. Lengd m­antranna, taktur og fram­burður hefur allt ­sér­stök heil­un­ar­á­hrif á und­ir­með­vit­und okk­ar, hug­ann, tauga­kerfið og heila­starf­semi, og frá fyrstu kynnum við ­mön­tr­urn­ar varð ég hug­fang­in. 

Eftir aðeins tvo daga í nám­inu fann ég hvernig hjartað mitt opn­að­ist og til mín streymdu nýjar lag­línur fyr­ir­ ­mön­tr­urn­ar. Ég deild­i ­mön­tr­un­um ­með sam­nemum mínum og kenn­urum í þess­ari nýju mynd við dásam­legar við­tök­ur. ­Upp­úr því spil­aði ég nán­ast í hvert ein­asta skipti sem við hitt­umst saman fyrir morg­un­ Sad­hana, og hófst þannig magnað ferða­lag með­ ­mön­tr­un­um, bæði innra ferða­lag og ferða­lag um heim­inn. En það var hér heima á Íslandi sem fræið að því að taka upp varð til. Einn morg­un­inn átti ég alveg himneska upp­lifun í Skál­holts­kirkju, þar sem ég fékk að kyrj­a Sad­hana ­mön­tr­urn­ar ­með hópi af jóga­kenn­ara­nem­um. Við fundum fyrir ljósi og englum, og í hvert skipti sem ég söng ­mön­tr­urn­ar eftir það, hvar sem ég var í heim­in­um, fann ég mig ljós­lif­andi aftur í Skál­holts­kirkju. 

Svo eftir að hafa verið boðið til Eng­lands, Þýska­lands og jafn­vel til Banda­ríkj­anna til að taka upp, en finna í hvert skipti að eitt­hvað var ekki alveg „eins og það átti að vera", þá rann upp fyrir mér að ég ætti að koma heim og taka upp í Skál­holts­kirkju. Svo fimm árum eftir að hug­myndin kvikn­aði, þá lét ég loks verða að því.“

Segðu okkur frá þema verk­efn­is­ins?

„Þemað er þakk­læti og „Naad", sem þýðir „heil­ag­t hljóð­flæði". Ég tengd­ist þessu ­kosmíska heilaga hljóð­flæð­i ­per­sónu­lega í gegn­um ­mön­tr­un­ar og það gjör­breytti mér og lífi mínu. Þakk­lætið sem ég ber til „Naad"-sins er dýpra en orð geta tjáð, svo ég tjái það með að syngja og spila, fram­kalla hljóma og tóna sem víbra með „Naad"-in­u til að aðrir megi upp­lifa umbreyt­ing­ar­krafta þess, en þessi umbreyt­ing kemur einmitt fram í formi þakk­læt­is, svo við erum komin heil­ann hring. Sem mér finnst dásam­lega stærð­fræði­leg hringrás: þakk­læti fyrir „Naad"-ið, fram­kallar „Naad"-ið, sem fram­kallar þakk­læt­ið.“

Nán­ari upp­lýs­ingar má nálg­ast á vef Karol­ina Fund.