Mynd­list­ar­konan Jóna Hlíf er löngu orðin kunn fyrir verk sín, ekki síst áherslu sína á efni­við­inn sem hún vinnur með, mótun hans, tær­ingu, veðrun og aðrar umbreyt­ing­ar. Textar hafa ætíð verið stór hluti af mynd­list henn­ar: gam­al­kunnug orð í nýju sam­hengi; and­stæð orð sem teflt er sam­an; orða­leik­ir, heim­speki­legar pæl­ingar um merk­ingu orða; stafir sem skúlp­t­úr­ar, ljóð­ræn texta­brot.

Nú er vænt­an­leg bókin Brim Hvít Sýn þar sem verður að finna sam­an­tekt á afrakstri til­rauna hennar með marg­vís­legt sam­spil texta og mynd­list­ar: um 100 ljós­myndir af verkum auk sýn­ing­ar­texta og umfjöll­unar um verk­in. Rit­stjóri er Auður Aðal­steins­dóttir og segir hún að þegar úr svo umfangs­miklu höf­und­ar­verki sé að moða þurfi að ákveða meg­in­á­herslur og velja út frá því svo að úr verði bók með afmark­aðri heild­ar­sýn og þema.

Hvernig vakn­aði hug­myndin að verk­efn­inu?

„Í gegnum árin hefur Jóna Hlíf ekki aðeins haldið til haga verkum og textum tengdum sýn­ingum sínum heldur einnig umfjöllun um verk­in. Hún hefur um nokk­urt skeið velt því fyrir sér hvort hér gæti verið komið efni í heila bók og þegar ég frétti af því stakk ég strax upp á að hún gæti gefið slíka bók út hjá útgáfu­fyr­ir­tæk­inu mínu, Ást­ríki ehf, sem ég rek ásamt Ástu Gísla­dótt­ur. Við höfum reyndar unnið að ýmsum verk­efnum með Jónu Hlíf í gegnum tíð­ina, meðal ann­ars tekið að okkur að þýða og lesa yfir texta Störu, tíma­riti Sam­bands íslenskra mynd­list­ar­manna, sem hún rit­stýrði á þeim tíma. Við erum því vanar að vinna saman allar þrjár og það ríkir bæði traust og vin­átta í þessu verk­efni sem öðr­um. Það hefur síðan verið gef­andi og áhuga­vert að fara með Jónu Hlíf í gegnum höf­und­ar­verkið hennar og kafa í ein­staka þætti – en aðeins erf­ið­ara auð­vitað að vinsa úr, því bókin er ekki heild­ar­yf­ir­lit heldur hefur ákveðið meg­in­þema.“

Segðu okkur frá þessu þema?

„Jóna Hlíf hefur unnið mikið með texta í mynd­list­inni sinni, á ótrú­lega fjöl­breyttan hátt, og eins og kemur fram í við­tali sem ég tók við hana og er meðal efnis í bók­inni þá eru bækur eins konar kjör­heim­ili texta. Það lá því beint við að koma texta­verk­unum hennar út í bók­ar­formi og halda með því áfram þess­ari skap­andi vinnu í kringum text­ana; skapa enn eitt og nýtt verk upp úr öllum texta­verk­un­um. Það má því segja að sam­spil mynd­listar og texta sé meg­in­þemað en inn í það flétt­ast svo aðrir sterkir þræðir í mynd­list Jónu Hlíf­ar, til dæmis ímynda­sköpun og sjálfsí­mynd, for­gengi­leiki efnis og orða, teng­ing okkar við nátt­úr­una, með orðum og mynd­um, og kannski ekki síst öll póli­tíkin og sögu­lega sam­hengið bak við texta og fram­setn­ingu þeirra.“

Auður end­ur­tekur að Jóna Hlíf á við texta á mis­mun­andi vegu í verkum sín­um. „Hún sker stafi út úr jafn ólíku efni og pappír eða kop­ar, reisir þá upp eins og skúlp­t­úra, myndar með þeim skugga eða end­ur­varp úr vatni og lætur þá jafn­vel loga. Í kringum sýn­ingar sínar semur hún texta, oft í náinni sam­vinnu við eig­in­mann sinn Hjálmar Stefán Brynj­ólfs­son, og sum verka hennar eru ein­fald­lega texti á vegg. Orðin sem stafirnir mynda eru gjarnan sett í óvænt sam­hengi með fram­setn­ing­unni og sam­spili við önnur orð eða mynd­ir. Og svo hefur Jóna Hlíf líka gert bók­verk og notað til­vitn­anir úr alls konar textum sem við tengjum vana­lega ekki við mynd­list: sögu­legum heim­ild­um, laga­textum og veð­ur­fars­lýs­ing­um, svo dæmi séu nefnd. Í raun virð­ast mögu­leik­arnir óþrjót­andi og enda þótt Jóna Hlíf eigi langan feril að baki er ljóst að hún á enn eftir að kanna margt í þessum efn­um.“

Hvers vegna völduð þið að gefa þessa bók út núna?

„Eins og áður kom fram mun Jóna Hlíf halda áfram að þró­ast sem lista­maður og skapa þótt hún hafi ákveðið að nú væri komið að þeim punkti á ferl­inum að gott væri að staldra aðeins við og líta til baka á allt það sem hún hefur þegar lagt af mörk­um. Í víð­ara sam­hengi held ég að þessi bók hafi einmitt mikið erindi bæði sem heim­ild og sem fram­lag í list­um­ræð­una sem fram fer núna. Það er nefni­lega afar mik­il­vægt að halda sam­tíma­list og sam­tíma­lista­mönnum á lofti, að efla umfjöllun og umræðu um þá og beina

þannig reglu­lega kast­ljós­inu að því sem lista­menn eru að gera hér og nú.“

Hér er hægt að taka þátt í söfn­un­inni.