Linus Orri er tón­list­ar­maður og annar helm­ingur Vöku­fé­lags­ins ásamt Chris Fost­er. Hann er virkur í þjóð­laga­senu Reykja­víkur sem stjórn­ar­maður Kvæða­manna­fé­lags­ins Iðunn­ar, kór­stjóri Kvæða­kórs­ins og skipu­leggj­andi sam­spils­kvölda á Kex Hostel. Syrpan kyndil­berar er hans frumraun sem leik­stjóri.

Hvernig vakn­aði hug­myndin að verk­efn­inu?

„Fyrir tveimur árum stofn­uðum við Chris Foster Vöku­fé­lagið til þess að halda utan um við­burði tengdum þjóð­lagatón­list og þjóð­dönsum en þá komu akkúrat tak­mark­an­irnar svo að það var ekki hægt að skipu­leggja neina við­burði. Þá datt okkur í hug að nota tím­ann í að gera mynd­bönd af fólk­inu sem við hefðum ann­ars sett upp á svið.

Þegar að ég fékk fyrst áhuga á þessum söng­hefðum Íslend­inga vissi ég ekki hvert ég átti að leita og gúgglaði mig inn á alls konar mis­gott efni og þess vegna hefur það verið mér ofar­lega í huga að bæta flór­una og auka þannig lík­urnar á því að fólk sem er að leita að kvæðum og rímum rambi inn á góð gæð­i,“ segir hann.

Segðu okkur frá þema verk­efn­is­ins

„Syrpan Kyndil­berar er stiklur sem fanga hinar lif­andi hefðir í sínu nátt­úru­lega umhverfi. Við vildum sýna flytj­endur í afslöpp­uðu umhverfi og í þetta skipti ein­beittum við okkur að tví­söng og kvæð­um. Sjálfum finnst mér alltaf áhuga­verð­ast að sjá fólk í sínu eigin umhverfi því að öll list ger­ist í ein­hverju sam­hengi. Þetta er í raun por­trett af flytj­end­um.

Það tók okkur ekki nema fjóra daga að ná söfn­un­ar­mark­miði okkar og það er ynd­is­legt að finna fyrir hversu mik­ill áhugi er á þess­ari fram­setn­ingu. Ég held að það séu margir sem eru for­vitnir um þjóð­lagatón­list sem vita bara ekki hvert þau eiga að beina áhug­anum þannig að okkar hlut­verk er bara að skapa þann vett­vang. Ég hlakka bara til að sjá sem flesta þann 14. maí klukkan 16:00 þegar við höldum fögnuð og frum­sýn­ingu í Bíó Paradís!“ segir hann að lok­um.

Miðar eru í boði á söfn­un­ar­síð­unni á Karol­ina Fund.