Guðrún Sæmundsen stefnir nú að útgáfu á sinni þriðju bók, sálfræðitryllinum „RÓSA“.
Áður hefur hún gefið út „Hann kallar á mig“ (2015) og „Andstæður“ (2018). Þess má geta að báðar bækurnar eru á Storytel og var „Hann kallar á mig“ fyrr á þessu ári tilnefnd til Íslensku hljóðbókaverðlaunanna 2021, Storytel Awards.
Guðrún er 39 ára, tveggja barna móðir. Hún starfar á kvennadeild Landspítalans og unir sér vel þar enda verkefnin fjölbreytt og krefjandi og samstarfsfólkið skemmtilegt; „fagmenn fram í fingurgóma“.
Árið 2009 útskrifaðist Guðrún með mastersgráðu í alþjóðaviðskiptum frá Grenoble Graduate School of Business eftir að hafa lokið námi í viðskiptafræði við Háskólann í Reykjavík. Hún er jafnframt með löggildingu í verðbréfamiðlun og hefur auk þess tekið fjölda námskeiða til að auka þekkingu sína og hæfni á hinum ýmsu sviðum. Eftir að hafa gefið út tvær bækur þá lét hún verða af því á síðasta ári að sitja tvö
námskeið í skáldlegum skrifum í Endurmenntun Háskólans.
Guðrún segir að hugmyndin að sögunni hafi komið þegar hún var að ljúka við bók númer tvö, um mitt ár 2018. „Sagan er gjörólík því sem ég hef skrifað áður, en það er einmitt það sem ég vil gera; prófa mig áfram með mismunandi efni þótt stíllinn sé í grunninn sá sami. Hvernig nákvæmlega ég fékk hugmyndina get ég ekki tengt við eitthvað eitt. Hún bara kom, eins og aðrar hugmyndir. Átti að vísu ekki að vera sálfræðitryllir, heldur meira í spennusagnastíl, en svo breyttist það þegar ég byrjaði að útfæra hugmyndina. Ég skrifa það sem kemur í hugann hverju sinni. Nákvæmlega það sem mig langar til að skrifa um. Að fólki líki það sem ég skrifa er algjör bónus.
Að eðlisfari er ég jákvæð og róleg, mér finnst gaman að gantast og hlæja. Þess vegna eru bækurnar gjörólíkar persónuleika mínum; fremur dökkar, grófar og óhugnalegar á köflum. Þegar ég hugsa um það sem ég hef skrifað þá finnst mér eins og ég hafi tekið fyrir eitthvað sem veldur ótta hjá mér sjálfri. Að það sem ég óttast sjálf skíni í gegnum bækurnar. Þær hreyfa vissulega við lesandanum, enda á það að vera þannig. Sjálf vil ég
lesa það sem vekur hjá mér hinar ýmsu tilfinningar og fær mig til að hugleiða lesefnið.“
Guðrún segir að það sé frábært að til sé vettvangur fyrir listamenn að hrinda verkefnum úr vör líkt og á karolinafund.com. „Þetta er algjört „win-win“; þarna fá listamenn tækifæri til að gefa út og klára það sem þeir hafa skapað á sama tíma og þeir sem styrkja verkefnið fá eitthvað
fyrir sinn snúð. Það er ekkert auðvelt að trana sér fram sem rithöfundur og eflaust eru fleiri að upplifa það sama. Þá skiptir svo miklu máli, þegar maður brennur fyrir því að klára það sem maður byrjaði á, að fá fjármagn til að verkefnið verði að veruleika. Ég gaf út fyrstu bókina mína á karolinafund.com og það gekk alveg frábærlega. Við útgáfu bókar númer tvö var ég með útgefanda og mér fannst það ekki ganga eins vel. Þess vegna finn ég mig knúna til að gefa út þriðju bókina sjálf. Það er margfalt meiri vinna, en sú vinna er bæði skemmtileg og lærdómsrík. Ég er til í slaginn“.
