Neyðarsöfnun fyrir húsnæðislausa flóttamenn á Íslandi stendur nú yfir en fjórtán einstaklingar hafa nú misst þjónustu á vegum Útlendingastofnunar eftir að hafa neitað að fara í COVID-19 próf þegar til stóð að vísa þeim úr landi til Grikklands.
Þetta kemur fram í stöðuuppfærslu samtakanna Refugees in Iceland í dag en söfnunin fer fram í gegnum Solaris – hjálparsamtök fyrir hælisleitendur og flóttafólk á Íslandi.
Töluvert var fjallað um málefni flóttafólks í fjölmiðlum landsins í síðustu viku en Kjarninn greindi frá því að ungir Palestínumenn, sem hingað komu og sóttu um alþjóðlega vernd, hefðu misst húsnæði sem þeir voru í á vegum Útlendingastofnunar sem og framfærslu frá stofnuninni. Mál þeirra voru ekki tekin til efnislegrar meðferðar hér á landi á þeim rökum að þeir hafi þegar fengið dvalarleyfi og stöðu flóttamanna í Grikklandi.
Samtökin Refugees in Iceland taka það sérstaklega fram á Facebook að umrætt fólk sé með öllu einkennalaust og að enginn grunur sé um að þau séu smituð af COVID-19. Benda þau á að ástæðan fyrir því að Útlendingastofnun vill senda fólkið í skimun sé til þess að hægt sé að senda þau úr landi. „Þar sem aðstæður í Grikklandi eru óviðunandi fyrir flóttafólk, líkt og Rauði Krossinn og fleiri mannréttindasamtök hafa ítrekað bent á, hefur fólkið ekki viljað fara í COVID-19 próf þar sem það væri ígildi þess að aðstoða við eigin brottvísun. Vegna þessa hefur Útlendingastofnun ákveðið að refsa flóttafólkinu með því að senda þau á götuna, húsnæðislaus, framfærslulaus og kennitölulaus.“
Bíður ekkert nema heimilisleysi, atvinnuleysi og skert eða ekkert aðgengi að heilbrigðisþjónustu
Benda þau enn fremur á að mörg í þeim hópi sem nú eru á götunni hér á landi séu frá Palestínu. „Eins og allir vita hefur heimaland þeirra orðið fyrir loftárásum nýverið þar sem saklaust fólk hefur látið lífið í hrönnum. Á þessum tímapunkti ákveða íslensk yfirvöld að senda þau aftur til Grikklands. Önnur sem vísað hefur verið á götuna koma frá stríðshrjáðum svæðum líkt og Afganistan, Írak, Sýrlandi, Sómalíu og Kúrdistan.
Líkt og fyrr segir eru aðstæður flóttafólks í Grikklandi bæði ómannúðlegar og óöruggar. Þar bíður þeirra ekkert nema heimilisleysi, atvinnuleysi, skert eða ekkert aðgengi að heilbrigðisþjónustu, menntun og annarri grunnþjónustu. Einnig þarf flóttafólk þar að búa við fordóma og ofbeldi af hálfu almennings sem og yfirvalda. Þorsteinn Gunnarsson, staðgengill forstjóra ÚTL, hefur sagt að flóttafólkið sem sent var á götuna hafi haft val, en það kallast ekki val að neyða fólk til að velja um líf á götunni í Grikklandi eða líf á götunni á Íslandi. Það kallast kúgun,“ segir í færslunni.
„Nú þurfum við að ákveða hvoru megin í sögunni við ætlum að vera. Tökum við afstöðu með náungakærleika og samkennd eða fylgjum við í blindni óttaáróðri og íhaldssemi stjórnvalda?“ spyrja þau.
Samtökin telja það á ábyrgð Íslendinga að aðstoða og sýna samkenndina í verki. Tekist hafi að skjóta þaki yfir þau sem búið er að henda á götuna en enn sé von á að bætist í hópinn og hafi þau ekkert á milli handanna.
NEYÐARSÖFNUN FYRIR HÚSNÆÐISLAUSA FLÓTTAMENN Á ÍSLANDI! Fjórtán einstaklingar hafa nú misst þjónustu á vegum...
Posted by Refugees in Iceland on Tuesday, May 25, 2021
Efnahagslegar ástæður ekki nægjanlegar einar og sér svo að mál hælisleitenda séu tekin til efnislegrar meðferðar
Íris Kristinsdóttir, sviðsstjóri verndarsviðs Útlendingastofnunar, sagði í samtali við Kjarnann í síðustu viku að ákvarðanir um að synja hópi Palestínumanna um alþjóðlega vernd hefðu verið teknar „áður en yfirstandandi átök brutust út á Gaza“ og að stríðið þar hefði „ekki endilega áhrif“ á flutning þeirra úr landi sem nú standi fyrir dyrum. „Við förum ekki út í þessar aðgerðir að gamni okkar,“ sagði hún um þá ákvörðun að stöðva framfærslu til mannanna og vísa þeim út á götu eftir að þeir neituðu að fara í sýnatöku. „Það er búið að reyna að vinna með þeim.“
Þórhildur Hagalín, upplýsingafulltrúi stofnunarinnar, sagði enn fremur við Kjarnann að vissulega væru „sérstakar aðstæður“ í Palestínu en að þangað væri ekki verið að vísa þeim heldur aftur til Grikklands þar sem þeir hefðu þegar fengið dvalarleyfi. Hún viðurkenndi þó að ástandið í því landi væri ekki gott, á því léki enginn vafi. En efnahagslegar ástæður á borð við húsnæðis- eða atvinnuleysi, eru að sögn Írisar ekki nægjanlegar einar og sér svo að mál hælisleitenda séu tekin til efnislegrar meðferðar hér á landi.
