Eins og allir vita end­aði heims­meist­ara­mótið í Katar snemma fyrir Þýska­land. Eftir frekar klúð­urs­lega byrj­un, þar sem þeir töp­uðu á móti Jap­an, og svo fína frammi­stöðu gegn Spáni tók Die National­elf sig til og klár­uðu Costa Rica örugg­lega 4-2 í síð­asta leiknum sínum á mót­inu. Sem var þó ekki nóg.

Japan aftur á móti, á ein­hvern ótrú­legan hátt, skopp­aði á milli leikja og fann sig í 16 liða úrslit­um. Japan vann óvart Þýska­land tap­aði 1-0 á móti Costa Rica og svo, öllum til undr­un­ar, vann Spán 2-1.

Sem nokkuð vel aðlag­aður inn­flytj­andi í Þýska­landi, og faðir og eig­in­maður Þjóð­verja, var ég þó nokkuð spældur í lok leiks Þýska­lands og Costa Rica. Ekki það að þýska liðið hafi staðið sig sér­stak­lega illa, það var alveg fínt. Alla­vega eftir því sem ég gat séð, ég er veit eitt­hvað um leiki en þó ekki mikið um þessa íþrótt.

Það sem spældi mig þó mest var það að þegar sjö mín­útur af tíu í upp­bót­ar­tíma var lok­ið, og Þýska­land tveimur mörkum yfir gegn Costa Rica og greini­legt að Spánn var búin tapað gegn Jap­an, hefði ég viljað sjá Þjóð­verja skora þrjú mörk á þremur mín­út­um. Öll í eigið mark. Og tapa þar með leiknum gegn Cost Rica og gefa þeim pláss Spánar í 16-liða úrslitum og þar með sent fram­tíðar and­stæð­ingum mínum mik­il­væg skila­boð.

Staðan fyrir leik­ina

Áður en leikir Þýska­lands/Costa Rica og Spán­ar/Japan hófust var staðan í riðl­unum virki­lega spenn­andi.

• Ef Þýska­land ynni Costa Rica og Spánn ynni Japan þá hefði Þýska­land kom­ist áfram.
• Ef Spánn gerði jafn­tefli við Japan þá hefði Þýska­land þurft að vinna Costa Rica með tveggja marka mun til þess að kom­ast áfram, ann­ars færi Japan áfram.
• Ef Spánn tap­aði gegn Japan (með einu marki) þá hefði eina leiðin fyrir Þýska­land til að kom­ast áfram að vinna Costa Rica – með átta marka mun.
• Eina leiðin fyrir Costa Rica til að kom­ast áfram var að vinna Þýska­land og vona að Japan myndi vinna Spán. Og Þá hefði Spánn dottið úr keppn­inni og Japan farið áfram með Costa Rica.

Þetta var því merki­legt ástand, alla­vega ef maður spáir í því hvaða merki liðin hefðu átt að senda hvor öðru áður en leik­irnir hófust.

Spánn vissi að Þýska­land yrði að vinna Costa Rica. Og Spánn vissi að það er nán­ast örugg nið­ur­staða. Því er voða lítið upp úr því að hafa að brenna of miklu elds­neyti í að vinna Jap­an, betra að taka því rólega og spara ork­una fyrir úrslita­keppn­ina. Jafn­tefli er fínt veð­mál, ef það klikkar og Japan vinnur (sem það hefði aldrei gert með meira en einu eða tveimur mörk­um), þá er nán­ast öruggt að Þýska­land vinni Costa Rica og Spánn fari áfram.

Spánn hefði unnið Japan hefði Þýska­land sett húsið að veði

Þýska­land hafði sama aðgang að öllum þessu sömu upp­lýs­ingum og Spánn. Og þar sem Þjóð­verjar vissu að þeir sjálfir yrðu að vinna Costa Rica, það hámarkar lík­urnar á því að þeir kom­ist áfram, þá átta þeir sig á því að það er tak­mark­aður hvati fyrir Spán­verja að leggja sig alla fram. Ekki nóg með það, þá væri eflaust best fyrir Spán að losna bara við Þýska­land fyrr en síður úr keppn­inni.

Þess vegna hefði Þýska­land átt að setja húsið að veði.

Ég átta mig á því að Þýska­land hefði ekki getað gefið frá sér yfir­lýs­ingu þar sem fram kæmi að ef Spánn væri undir gegn Japan í upp­bót­ar­tíma að þá myndu Þjóð­verjar herja á eigið mark og skora það mörg sjálfs­mörk að Spánn kæm­ist ekki áfram. Alla­vega væri það ekki vel séð.

En, þeir hefðu getað gefið út yfir­lýs­ingu þess efn­is, eða alla­vega gefið til kynna, að Spánn ætti að spila gegn Japan til að vinna, örugg­lega. Allt annað en að spila til sigur væri þá nefni­lega veð­mál sem Spánn gæti tap­að.

Með því að stilla upp 11 sókn­ar­mönn­um: 0-0-11, eða alla­vega fylla völl­inn af leik­mönnum sem kunna að skora, hefði Þýska­land getað gefið til kynna að þeir ætl­uðu að leggja allt undir – go for-broke – og þar með neytt Spán til að leggja allt á sig til að vinna.

Slík yfir­lýs­ing hefði gert það algjör­lega skýrt að allt gæti gerst. Þýska­land væri til í að taka áhættu og það gæti vel þýtt að þeir myndu vinna Costa Rica 11-2 eða 15-5. Eða mögu­lega tapa. Hvernig þetta gengi væri ófyr­ir­sjá­an­legt.

Hefði Þýska­land ein­fald­lega lofað því að ekk­ert væri hægt að segja til um það hvernig leik­ur­inn gegn Costa Rica færi, þá hefði Spánn ekk­ert getað gert nema reynt að vinna Jap­ana. Og lík­leg­ast, af því gefnu hvað Þýska­land er mikið betra en Costa Rica, þá hefði Þýska­land unnið Costa Rica.

Það sem er best fyrir Die National­elf er ekki endi­lega best fyrir Hansi Flick

Að setja alla í sókn frá upp­hafi hefði auð­vitað verið áhættu­samt fyrir þjálf­ara þýska liðs­ins, Hansi Flick. Ef Þýska­land hefði dratt­ast út úr keppn­inni eftir að tapa 14-12 fyrir Costa Rica, þá hefði hann lík­leg­ast endað fljót­lega á hreppnum eftir heim­kom­una. Því var örugg­ast fyrir hann að spila þennan leik með það mark­miði að vinna með tveggja marka mun.

Þannig hefði Þýska­land kom­ist áfram, ef Spánn hefði drull­ast til að gera í það minnsta jafn­tefli við Japan og þegar Spánn tap­aði, þá var það að hluta Spáni að kenna að Þýska­land hefði ekki kom­ist áfram. Þýska­land gerði það sem þótti „skyn­sam­legt“ í stöð­unni. Og sjaldan er fólk rekið fyrir að gera það sem flestir telja skyn­sam­legt. Jafn­vel þó leikja­fræðin segi okkur það að það hefði verið hægt að taka skyn­sam­ari ákvörðun í þeirri stöðu sem var.

Fyrr nefndi ég það sem ég hefði gert, hefði ég verið ráð­inn þjálf­ari Þýska­lands fyrir mótið (sem hefði verið versta ráð­in­ing mann­kyns­sög­unn­ar!) Á 97 mín­útu, þegar það var ljóst að Spánn hafði tapað á móti Jap­an, hefði ég skipað leik­mönnum mínum að skora 3 sjálfs­mörk. Það hefði vissu­lega ekki breytt neinu fyrir liðið mitt, Þýska­land hafi dottið úr keppn­inni. En, ég hefði séð það sem fjár­fest­ingu í mann­orði liðs­ins. Því hefði Þýska­land gefið leik­inn á síð­ustu 3 mín­út­un­um, þá hefði Þýska­land rifið Spán með sér og kennt þeim – og öllum öðrum liðum í fram­tíð­inni sem íhuga að spila undir getu í sam­bæri­legri stöðu – mik­il­væga lex­íu. Það borgar sig að gera sitt besta ef það kemur niður á Þýska­landi að gera sitt næst besta.

En jæja, hvað veit ég. Þetta er auð­vitað flókn­ari leikur en það að maður geti stillt honum upp í ein­földu mód­eli eins og ég geri hér. Og kannski er eitt­hvað sem ég er að missa af. Það er ekki ólík­legt, ég þurfti að googla hvort 22 eða 24 leik­menn byrj­uðu inn á vell­in­um. Það er þó gaman að pæla í þessu.