Afleit byrjun hjá stjörnumprýddu liði Argent­ínu í D-riðli, hefur leitt til þess að Ísland hefur jafn­vel enn meiri tæki­færi til að kom­ast upp úr riðl­inum í 16 liða úrslit heldur en hægt var að ímynda sér - við fyrstu sýn - þegar dregið var í riðla fyrir keppn­ina.

Ísland og Nígería mæt­ast í Vol­gograd í dag og spennan er raf­mögn­uð. Óhætt er að segja um ólíkar þjóðir sé að ræða. 

Nígería er fjöl­menn­asta ríki Afr­íku með 190 millj­ónir íbúa, en íbúar á Íslandi eru 350 þús­und. Það er óþarfi að nefna það ekki -þrátt fyrir að það sé end­ur­tekn­ing númer svona þús­und - en Ísland er fámenn­asta landið í sög­unni sem náð hefur lands­liði í úrslita­keppni HM, og er nú þegar búið að stimpla sig með sínu fyrsta stigi og marki, sem Alfreð Finn­boga­son skor­aði gegn Argent­ínu.

Ísland spilar í bláu í dag, en var í hvítum bún­ingum gegn Argent­ínu.

Ef fyrstu tveir leikir Argent­ínu í riðl­inum hafa kennt okkur eitt­hvað - fyrst 1-1 jafn­teflið gegn okkur Íslend­ingum og síðan 0-3 tapið gegn Króötum - þá er það þetta: góð sam­stillt lið geta flutt fjöll en góðir ein­stak­ling­ar, sem ekki ná saman sem lið, eru heillum horfn­ir.

Lionel Messi, einn allra besti knatt­spyrnu­maður sög­unn­ar, hefur ekki fundið sig í liði Aregent­ínu frekar en aðrir leik­menn liðs­ins. Þá má svo sann­ar­lega deila um liðsval Samp­i­oli þjálf­ara.

Í ofaná­lag sáust fáséð ein­stak­lings­mi­s­tök hjá Caball­ero mark­verði Argent­ínu, þegar hann gaf Rebic fyrsta markið sem kom Króötum á lag­ið.

Fram að því hafði verið jafn­ræði með lið­un­um. Eftir það opn­að­ist leik­ur­inn meira og Króatar voru þá í þægi­legri stöðu. Gátu leyft sér að falla aðeins til baka og sækja svo hratt þegar færi gafst. Tvö mörk frá miðju­mönn­unum frá­bæru frá Barcelona og Real Madrid, Modric og Rakit­ic, söktu svo Argent­ínu end­an­lega.

Allt annar leikur

Vanda­mál Argent­ínu koma þeim ekki á óvart sem hafa fylgst með gengi liðs­ins á und­an­förnum árum. Liðið hefur virkað ósam­stillt og nær sjaldan að létta press­unni af Messi, með fram­taki ann­arra leik­manna. 

Leik­ur­inn er fyr­ir­sjá­an­leg­ur. En ekki má þó úti­loka að Argent­ína komi til baka, og nái að knýja fram sigur gegn Nígeríu og berj­ast þannig til hins ítrasta fyrir 2. sæt­inu í riðl­in­um. Þegar öll sund virt­ust lokuð í und­ankeppn­inni tókst Argent­ínu að kom­ast áfram, með snilld­ar­fram­taki Messi. 

Allt er því opið enn­þá.

Leik­ur­inn á eft­ir, milli Íslands og Níger­íu, hefur gríð­ar­lega mikla þýð­ingu eins og gefur að skilja. Ísland getur með sigri pressað stíft á 2. sætið í riðl­inum fyrir síð­asta leik­inn í riðl­inum við Króata. Þá þekkjum við vel, eftir margar viður­eignir á und­an­förnum árum. Ísland vann 1-0 sigur gegn Króötum á Laug­ar­dals­velli, eins og frægt er, með marki Harðar Björg­vins Magn­ús­sonar á síð­ustu mín­útu.

Það segir okkur eitt: Ísland getur unnið Króa­tíu og hefur gert það! Ein­falt og áhrifa­mik­ið. Þetta segir okkur líka þá sögu, að eins og leik­irnir í riðl­inum hafa spilast, þá á Ísland nokkuð góða mögu­leika á því að kom­ast áfram. Það yrði stór­kost­legt afrek sem myndi aldrei gleym­ast.

Níger­íu­menn spila hraðan leik og eru lík­am­lega sterk­ir. Þeir eru líka með leik­menn sem eru góðir einn á móti ein­um, og geta þannig klárað leik­ina með ein­stak­lings­fram­taki.

Erfitt er að draga út leik­menn sem má telja til lyk­il­manna, þar sem Nígería leggur upp með að virkja liðs­heild­ina í sókn­ar- og varn­ar­leikn­um. En Victor Moses, leik­maður Chel­sea, hefur spilað vel fyrir Nígeríu og er ávallt hættu­legur í sókn­ar­leikn­um. Hann þurfum við að passa.

Gylfi Þór, sýndu hvað í þér býr!

Þetta þekkjum við ágæt­lega frá því í leiknum gegn Argent­ínu. En Nígería er samt allt annar and­stæð­ing­ur. Ísland mun fá meiri tæki­færi til að sækja gegn Nígeríu og mun þurfa að sýna meira sjálfs­traust með bolt­ann en það gerði gegn Argent­ínu. Ef það má gagn­rýna Ísland fyrir eitt­hvað þá er það ekki nægi­lega mikið sjálfs­traust þegar kemur að því að halda bolt­an­um. 

Án þess gera upp á milli manna í okkar frá­bæra og sam­stillta liði, þá er Gylfi Þór Sig­urðs­son lyk­il­maður gegn Níger­íu. Hann þarf að sýna hvað í honum býr, ekki síst í sókn­ar­leikn­um. Treysta sér til að halda bolt­anum og virkja aðra leik­menn með sér. Og láta vaða á markið þegar færi gefst.

Eins og hann hefur svo oft gert með lands­lið­inu, þegar mest á reyn­ir. Hann er pott­ur­inn og pannan í sókn­ar­leikn­um, þegar Ísland nær sér á strik í hon­um.

Engan afslátt má þó gefa í aðals­merki íslenska liðs­ins; sam­stilltum varn­ar­leik og vel útfærðum föstum leikatrið­um. Allir þurfa að standa saman sem einn mað­ur. Tæki­færið er fyrir framan okk­ur. Við gætum kom­ist í 16 liða úrslit á HM! Áfram Ísland.