Árið þar sem allar alvöru tilraunir til að breyta sjávarútvegskerfinu voru kæfðar
Samherjamálið ýtti við þjóðinni og ákall var um breytingar í íslensku sjávarútvegskerfi. Ríkisstjórnin lofaði aðgerðum. Rúmu ári síðar hefur lítið sem ekkert gerst og allar tilraunir til að gera kerfisbreytingar á sjávarútvegskerfinu hafa verið árangurslausar.
Eftir að Samherjamálið svokallaða, þar sem stærsta sjávarútvegsfyrirtæki landsins liggur undir grun um að hafa greitt mútugreiðslur, stundað stórfellda skattasniðgöngu og peningaþvætti, kom upp í nóvember 2019 tilkynnti ríkisstjórn Íslands að hún myndi grípa til aðgerða í sjö liðum til að auka traust á íslenskt atvinnulíf.
Á meðal þeirra voru aukið gagnsæi í rekstri sjávarútvegsfyrirtækja og varnir gegn hagsmunaárekstrum og mútubrotum eru á meðal þeirra aðgerða sem gripið verður til.
Þá ætlaði Kristján Þór Júlíusson, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, að hafa
frumkvæði að því að Alþjóðamatvælastofnunin ynni úttekt á viðskiptaháttum útgerða sem stunda veiðar og eiga í viðskiptum með aflaheimildir, meðal annars í þróunarlöndum. Jafnframt var stefnt að því að ljúka endurskoðun á skilgreiningu á tengdum aðilum í sjávarútvegi.
Nú, rúmu ári síðar, hefur nánast ekkert breyst. Sú vinna sem ráðist var í við endurskoðun á tengdum aðilum í sjávarútvegi skilaði því að hjón og aðrir fjölskyldumeðlimir munu teljast tengdir en áfram verða til staðar mun víðari heimildir fyrirtækja til að eiga í hvoru öðru án slíkrar skilgreiningar en eru í til dæmis lögum um raunverulega eigendur.
Kjarninn greindi frá því í síðasta mánuði að ári eftir að Samherjamálið var opinberað var enn ekki búið að undirrita samning við Alþjóðamatvælastofnunina (FAO) um þá úttekt á viðskiptaháttum útgerða sem íslensk stjórnvöld boðuðu að þau myndu hafa frumkvæði að.
Fáir halda á mestu
Mikil samþjöppun hefur átt sér stað í sjávarútvegi á Íslandi á undanförnum áratugum, eftir að framsal kvóta var gefið frjálst og sérstaklega eftir að heimilt var að veðsetja aflaheimildir fyrir bankalánum, þótt útgerðarfyrirtækin eigi þær ekki í raun heldur þjóðin. Slík heimild var veitt árið 1997.
Samhliða hefur eftirlit með framfylgd laga um stjórn fiskveiða lengi verið í lamasessi. Það var til að mynda staðfest í kolsvartri skýrslu Ríkisendurskoðunar sem birt var í byrjun árs 2019. Þar gerði hún meðal annars verulegar athugasemdir við að Fiskistofa kannaði ekki hvort yfirráð tengdra aðila í sjávarútvegi yfir aflahlutdeildum, eða kvóta, væru í samræmi við lög. Eftirlitsaðilinn sinnti ekki eftirlitinu.
Samkvæmt lögum má hver blokk halda á 12 prósent af úthlutuðum kvóta en í gildandi lögum má eiga allt upp að helmingi í annarri útgerð án þess að kvóti sem hún heldur á teljist með. Þessi lög eiga að koma í veg fyrir mikla samþjöppun í sjávarútvegi á meðal þeirra fyrirtæki sem fá að vera vörsluaðili fiskimiðanna.
Samkvæmt síðustu birtu tölum Fiskistofu, sem gefnar voru út í lok apríl, héldu tíu stærstu útgerðir landsins samtals á tæplega 53 prósent af úthlutuðum kvóta. Sú tala hefur hækkað síðan þá. Þrjár stærstu blokkirnar í sjávarútvegi: Samherji/Síldarvinnslan, Útgerðarfélag Reykjavíkur/Brim og félög tengd Kaupfélagi Skagfirðinga halda á meginþorra þess kvóta, eða um 44 prósent alls úthlutaðs kvóta.
Þetta hefur gerst á sama tíma og hagur útgerða heilt yfir – vöxtur á eigin fé þeirra ásamt útgreiddum arði – hefur vænkast gríðarlega, nánar tiltekið um 480 milljarða króna á áratug. Á sama tímabili greiddu útgerðir landsins 70 milljarða króna í veiðigjöld. Af virðisaukningunni sem varð í geiranum fóru því tæp 13 prósent til eiganda auðlindarinnar en 87 prósent varð eftir hjá þeim sem fá að nýta hana.
Umsvif útgerða í atvinnulífinu kortlögð
Vísbendingar eru um að þessi mikla auðsöfnun fárra aðila hafi leitt til þess að fjárfestingar þeirra út fyrir greinina hafi aukist í samræmi við hinn aukna auð. Afleiðingarnar eru veruleg uppsöfnun eigna og áhrifa á fárra hendur og verulega áhyggjur eru víða um að virki samkeppni á mörkuðum sé fyrir vikið að dragast saman. Ísland er sérstaklega viðkvæmt fyrir slíkri samþjöppun og fákeppni vegna smæðar sinnar.
Vegna þessa lögðu alls 20 þingmenn, 18 úr stjórnarandstöðu og tveir þingmenn Vinstri grænna, nýverið fram beiðni um að sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra láti gera skýrslu um eignarhald 20 stærstu útgerðarfélaga í íslensku atvinnulífi. Fyrsti flutningsmaður málsins er Hanna Katrín Friðriksson, þingflokksformaður Viðreisnar.
Þingmennirnir vilja að ráðherrann láti taka saman fjárfestingar útgerðarfélaganna, dótturfélaga þeirra og félaga þeim tengdum í félögum sem ekki hafa útgerð fiskiskipa með höndum á síðustu 10 árum og bókfært virði eignarhluta þeirra í árslok 2019.
Í beiðninni er sérstaklega farið fram á að í skýrslunni verði raunverulegir eigendur þeirra félaga sem yrði til umfjöllunar tilgreindir og samantekt á eignarhlut 20 stærstu útgerðarfélaganna í íslensku atvinnulífi byggt á framangreindum gögnum.
Svæft í nefnd
Nokkrar tilraunir hafa verið gerðar á undanförnum árum til að taka á þeirri stöðu sem komin er upp í sjávarútvegi á Íslandi og brjóta upp hringamyndanir í geiranum. Slíkar hugmyndir fengu byr í seglin eftir að Samherjamálið var opinberað í nóvember 2019.
Þorri þeirra tilrauna hefur verið kæfður. Niðurstaðan eru engar sýnilegar breytingar á kerfinu.
Fyrir um ári síðan, nánar tiltekið 6. desember 2019, lögðu þingmenn úr þremur stjórnarandstöðuflokkum: Viðreisn, Samfylkingu og Pírötum, fram frumvarp sem fól í sér kúvendingu á því kerfi sem er við lýði vegna nýtingarréttar á fiskveiðiauðlindinni.
Í frumvarpinu fólust þrjár megin breytingar. Í fyrsta lagi yrðu þeir aðilar skilgreindir sem tengdir sem eiga að minnsta kosti tíu prósent hlutafjár í öðrum sem heldur á meira en eitt prósent kvóta. Sama átti að gilda um kröfur sem gerðu það að verkum að ætla megi að eigandi þeirra hafi áhrif á rekstur aðila sem ræður yfir eitt prósent hlutafjár eða meira. Samkvæmt gildandi lögum þarf sjávarútvegsfyrirtæki að eiga meirihluta í annarri útgerð til að hún teljist tengd, en eftirlit með því hvað teljist tengdir aðilar hefur auk þess verið í lamasessi.
Í öðru lagi gerði frumvarpið ráð fyrir að allir þeir sem ráða yfir eitt prósent heildaraflahlutdeildar þurfi að stofna hlutafélag um reksturinn og skrá félagið á markað. Það myndi þýða, að óbreyttu, að 21 sjávarútvegsfyrirtæki þyrftu að skrá sig á markað til viðbótar við Brim, sem er eina fyrirtækið sem heldur á kvóta sem er skráð í dag.
Í þriðja lagi lagði frumvarpið til að settar yrðu takmarkanir við hlutafjáreign eða atkvæðisrétt einstakra hluthafa og tengdra aðila í útgerðum sem fara með átta til tólf prósent af kvóta. Í frumvarpinu sagði að í slíkum útgerðarfyrirtækjum ætti enginn aðili, einstaklingur, lögaðili eða tengdir aðilar, að eiga „meira en tíu prósent af hlutafé, stofnfé eða atkvæðisrétti í viðkomandi aðila. Þessu ákvæði er ætlað að koma í veg fyrir frekari samþjöppun eignaraðildar í allra stærstu útgerðarfyrirtækjunum.“
Frumvarpið, sem unnið var af þingmönnum Viðreisnar sem fengu svo stuðning úr hinum flokkunum tveimur, fékk að ganga til atvinnuveganefndar þar sem það var svæft.
Hjón yrðu talin tengdir aðilar
Eftir að áðurnefnd svört skýrsla Ríkisendurskoðunar var birt skapaðist nokkur þrýstingur á úrbætur. Skipuð var verkefnastjórn sem fékk það hlutverk að leggja þær til. Vinnu hennar var flýtt eftir að Samherjamálið kom upp.
Í febrúar 2020 kynnti Kristján Þór drög að frumvarpi um breyttar skilgreiningar á því hvað teljist tengdir aðilar sem byggði á vinnu verkefnastjórnarinnar.
Í þeim drögum kom fram að þeir sem lagabreytingin hefur áhrif á munu hafa fram á fiskveiðiárið 2025/2026 til að koma sér undir lögbundið kvótaþak, eða sex ár.
Í tillögunum, sem voru fimm talsins, fólst að skilgreining á tengdum aðilum verði látin ná til hjóna, sambúðarfólks og barna eða fósturbarna þeirra, að ákveðin stjórnunarleg tengsl milli fyrirtækja leiði til þess að fyrirtækin eru talin tengd nema sýnt sé fram á hið gagnstæða, að skilgreint verði hvað felst í raunverulegum yfirráðum, að aðilar sem ráða meira en sex prósent af aflahlutdeild eða 2,5 prósent af krókaflahlutdeild skulu tilkynna til Fiskistofu áætlaðan samruna, eða kaup í félagi sem ræður yfir hlutdeild eða kaup á hlutdeild og koma kaupin ekki til framkvæmda nema samþykki Fiskistofu liggi fyrir og að Fiskistofu verði veittar auknar heimildir til afla gagna.
Í tillögunum var hvorki tekin afstaða til reglna um hámarksaflahlutdeild né kröfu um hlutfall meirihlutaeignar í tengdum aðilum.
Meirihluti nefndar varði kvótaþakið
Þegar lokaskýrsla verkefnastjórnarinnar var birt í sumar kom í ljós að hann gerði engar tillögur að breytingum á kvótaþaki eða kröfu um hlutfall meirihlutaeignar í tengdum aðilum í nýrri skýrslu verkefnastjórnar um bætt eftirlit með fiskveiðiauðlindinni.
Oddný Harðardóttir, þingmaður Samfylkingarinnar sem sat í nefndinni, gerði fyrirvara við niðurstöðuna og vildi að ákvæði laga um hámarksaflahlutdeild yrði breytt í samræmi við þau ákvæði sem er að finna í lögum um skráningu raunverulegra eigenda. Þar er miðað við 25 prósent beinan eða óbeinan eignarhlut til að aðilar teljist tengdir eða aðili teljist raunverulegur eigandi.
Oddný talaði fyrir þessari breytingu á vettvangi nefndarinnar, en hún hlaut ekki hljómgrunn hjá hinum nefndarmönnunum. Þeir voru Sigurður Þórðarson, fyrrverandi ríkisendurskoðandi, Elliði Vignisson, bæjarstjóri í Ölfusi og áður bæjarstjóri Sjálfstæðisflokks í Vestmannaeyjum, Brynhildur Benediktsdóttir, sérfræðingur í sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytinu, og Hulda Árnadóttir lögmaður.
Frumvarp Páls myndi litlu breyta
Undir lok árs var svo lagt fram nýtt frumvarp sem tengist þessu máli. Flutningsmaður þess er Páll Magnússon, þingmaður Sjálfstæðisflokks.
Í því er gert ráð fyrir að hlutfallsleg eign útgerðar í öðrum sem halda á kvóta telji þegar reiknaður er út sá kvóti sem blokkin heldur á en að kvótaþakið verði áfram tólf prósent.
Útreikningar Kjarnans sýna að verði frumvarp Páls að lögum myndi það einungis knýja eina sjávarútvegsblokk til að selja lítinn hluta af uppsöfnuðum kvóta sínum, en gefa öðrum tækifæri til að bæta mun meira við sig en t.d. ef stuðst væri við sömu viðmið og í lögum um raunverulega eigendur.
Samherjasamastæðan heldur á mestu kvóta á Íslandi. Samherji Ísland ehf., félag að öllu leyti í eigu Samherja hf, er með næst mesta aflahlutdeild í íslenskri efnahagslögsögu allra sjávarútvegsfyrirtækja á Íslandi, eða 7,02 prósent. Útgerðarfélag Akureyrar, sem er líka í 100 prósent eigu Samherja, heldur svo á 1,3 prósent kvótans og Sæból fjárfestingafélag, sem það sama gildir um, heldur á 0,64 prósent hans.
Samherji á svo, beint og óbeint, 49,9 prósent hlut í Síldarvinnslunni. Forsvarsmenn beggja fyrirtækja hafa ætið svarið það af sér opinberlega að þau séu tengd og vísað í að eignarhlutur Samherja í Síldarvinnslunni sé eins lítið undir því marki sem gildandi lög setja til að aðilar teljist tengdir.
Kjarninn greindi hins vegar frá því í fréttaskýringu 20. nóvember 2019 að þegar Samherji kynnti samstæðu sína erlendis á árum áður þá var Síldarvinnslan kynnt sem uppsjávarhluti hennar og myndir birtar af starfsemi fyrirtækisins. Þetta sýndu glærukynningar sem voru hluti af þeim gögnum sem Wikileaks birti vegna Samherjamálsins. Þá er Þorsteinn Már Baldvinsson, forstjóri Samherja, stjórnarformaður Síldarvinnslunnar.
Síldarvinnslan með 5,2 prósent aflahlutdeild og Bergur-Huginn, í eigu Síldarvinnslunnar, er nú með tæplega 2,7 prósent af heildarkvóta til umráða.
Auk þess á Síldarvinnslan 75,20 prósent hlut í Runólfi Hallfreðssyni ehf., sem heldur á 0,62 prósent af úthlutuðum kvóta. Samanlagt er þessi blokk með að minnsta kosti 17,5 prósent aflahlutdeild.
Verði frumvarp Páls samþykkt mun hún þó ekki reiknast þannig heldur mun heildarumfang þess kvóta sem Samherji heldur á teljast tæplega 13,2 prósent. Samherji þyrfti því að losa sig við tæplega 1,2 prósent af þeim heimildum sem samstæðan heldur á á næstu tæpu sex árum.
Næst stærsti eigandi Síldarvinnslunnar er félagið Kjálkanes ehf. Á meðal helstu hluthafa þess er Björgólfur Jóhannsson, hinn forstjóri Samherja, og fjölskylda hans. Sami hópur á einnig útgerðarfélagið Gjögur, sem heldur á 2,29 prósent af öllum úthlutuðum aflaheimildum. Ef sá kvóti er talin með ofangreindu er ljóst að rétt undir fimmtungur (19,79 prósent) af öllum úthlutuðum aflaheimildum landsins eru á höndum fyrirtækja sem eru að einhverju leyti í eigu þeirra tveggja manna sem sitja í forstjórastólum Samherja.
Engin bein áhrif á hina risana
Hinir tveir risarnir í íslenskum sjávarútvegi: Brim og Kaupfélag Skagfirðinga, yrðu ekki fyrir neinum neikvæðum áhrifum af þessum breytingum. Þvert á móti má færa rök fyrir því að svigrúm þeirra til að safna að sér meiri kvóta aukist, sérstaklega þegar frumvarp Páls er borið saman við aðrar framkomnar hugmyndir um aðgerðir gegn samþjöppun í sjávarútvegi.
Brim, eina útgerðarfyrirtækið sem skráð er á íslenskan hlutabréfamarkað, heldur á 10,13 prósent af úthlutuðum kvóta. Útgerðarfélag Reykjavíkur, sem á 43,97 prósent hlut í Brim beint og í gegnum dótturfélag sitt RE-13 ehf, hefur fengið úthlutað 3,51 prósent af öllum aflaheimildum. Útgerðarfélag Reykjavíkur er að uppistöðu í eigu Guðmundar Kristjánssonar, fyrrverandi forstjóra og stjórnarmanns í Brimi.
Til viðbótar heldur útgerðarfélagið Ögurvík, að fullu í eigu Brims, á 1,55 prósent af úthlutuðum kvóta. Þessi þrjú félög eru því með 15,19 prósent af úthlutuðum kvóta.
Samkvæmt reiknireglunni í frumvarpi Páls myndi Útgerðarfélag Reykjavíkur reiknast með um 8,6 prósent aflahlutdeild og gæti bætt við sig rétt um 3,4 prósent af heildarkvóta án þess að reka sig upp í þakið.
Kaupfélag Skagfirðinga á FISK Seafood, sem heldur á 5,5 prósent heildarkvótans. FISK á 32,9 prósent í Vinnslustöðinni í Vestmannaeyjum sem er með 4,5 prósent heildaraflahlutdeild. Þá á Vinnslustöðin 48 prósent hlut í útgerðarfélaginu Huginn í Vestmannaeyjum, sem heldur á 0,76 prósent af útgefnum kvóta.
FISK á til viðbótar allt hlutafé í Soffanías Cecilsson, en það fyrirtæki heldur á um 0,3 prósent kvótans. Samtals nemur heildarkvóti þessara þriggja rétt yfir ellefu prósent, og er því undir 12 prósent markinu þótt þeir yrðu skilgreindir með öðrum hætti.
Verði frumvarp Páls að lögum myndi FISK skilgreinast með um 7,4 prósent aflahlutdeild og getur bætt við sig verulega til að rekast upp í þakið.
Lestu meira:
-
24. desember 2022Jólasagan: Litla stúlkan með eldspýturnar
-
24. desember 2021Jólasagan: Litla stúlkan með eldspýturnar
-
21. janúar 2021Tæknivarpið – Þáttur ársins
-
4. janúar 2021Hlutabréfaviðskipti hafa ekki verið fleiri á Íslandi frá hrunárinu 2008
-
3. janúar 2021Ár veiru, almannagæða og almannaskaða
-
3. janúar 2021Betri tíð
-
3. janúar 2021Faraldurinn yfirskyggði allt
-
3. janúar 2021Kannt þú að beygja kýr?
-
2. janúar 2021Draumur á jólanótt
-
2. janúar 20212020 og leiðin fram á við