Þær velta fyrir sér hvort það sé vegna þess að þær séu hafðar út undan eða hvort að þær kjósi sjálfar að standa hjá. Mik­il­vægt sé að leita svara við þessum spurn­ingum og skilja af hverju það þurfi að svara þeim. „Frá­sagnir kvenna af erlendum upp­runa eru ofnar úr for­dóm­um, mis­mun­un, mark­vissu nið­ur­broti, van­rækslu, úti­lokun og mis­notk­un. Margar okkar hafa upp­lifað það að hafa verið yfir­gefnar og ein­angr­aðar af hálfu þeirra sem þær treystu. Með því að sam­ein­ast um frá­sagnir hafa augu okkar hins vegar opn­ast fyrir því að sam­fé­lagið hefur um langa hríð snúið blinda aug­anu að ýmsu mis­jöfnu sem átt hefur sér stað gagn­vart konum af erlendum upp­runa. Fram­komu sem hefur leitt til þess að margar okkar upp­lifa sig ekki öruggar og að mörgum okkar finnst við ekki eiga sama rétt til vernd­ar, aðstöðu og rétt­inda í íslensku sam­fé­lag­i.“

Kon­urnar segja að það sé mik­il­vægt að setja á dag­skrá ástæður for­dóma, mis­mun­unar og nið­ur­brots sem konur af erlendum upp­runa upp­lifa á Íslandi. „Sumum okk­ar, sem hafa orðið fórn­ar­lömb heim­il­is­of­beld­is, kyn­ferð­is­of­beldis og jafn­vel mansals, er mark­visst haldið í við­kvæmri stöðu sem jafn­vel er notuð gegn þeim. Gáf­að­ar, mennt­að­ar, sterkar og fal­legar konur flytja hingað til lands ala með sér sömu drauma og vonir og íslenskar konur um bjarta fram­tíð og vel­gengni. Þegar þessar konur sjá drauma og vonir verða að engu vegna kerf­is­bund­inna for­dóma, van­rækslu og mis­mun­un­ar, er þeim þröngvað í hlut­verk fórn­ar­lambs sem oftar en ekki er upp á kval­ara sinn kom­ið.“

Hægt er að lesa yfir­lýs­ingu kvenn­anna og und­ir­skriftir þeirra hér.

Fjöl­margar frá­sagnir af nauðg­unum

Frá­sagnir þeirra eru átak­an­leg­ar. Ein fjallar um það að eig­in­maður hafi litið á eig­in­konu sína sem hlut sem hann gat notað þegar hann vildi. Nán­ast alltaf var um að ræða kyn­ferð­is­legt athæfi og mað­ur­inn kom fram vilja sínum þrátt fyrir kona hans segði skýrt nei.

Önnur frá­sögn er af því þegar kona sem ráðin var til að þrífa heima hjá auð­ugum íslenskum hjónum verður fyrir kyn­ferð­is­of­beldi af hendi vinnu­veit­anda síns sem hélt henni nauð­u­gri, sleikti í framan og niður að brjóstum henn­ar. Í kjöl­farið sagði mað­ur­inn að honum hafi alltaf langað til að vita hvernig lituð kona bragð­að­ist. Tveimur dögum síðar var konan rekin úr starfi af eig­in­konu manns­ins.

Ein konan segir frá því að hún hafi þurft að „borga“ fyrir að kom­ast til Íslands með því að stunda kyn­líf með mann­inum sem flutti hana hing­að. Hún var einnig neydd til þess að stunda kyn­líf með tveimur vinum hans. Þetta ástand hafi staðið yfir í þrjú ár, eða þar til að kval­ari hennar fann sér yngri inn­flytj­anda í hennar stað. Hún seg­ist hata karl­menn í dag og að hún muni aldrei geta notið kyn­lífs eftir reynslu sína. „Ég vil aldrei fæða barn inn í heim þar sem svona hlutir geta átt sér stað,“ segir konan í frá­sögn sinni.

Önnur kona segir frá því að fyrstu fimm árin sem hún hafi búið á Íslandi hafi hún upp­lifað ein­angrun og nið­ur­læg­ingu að versta tagi. Hún hafi ekki talað íslensku og búið með manni úti á landi. „Hann var alltaf að minna mig á hversu mikið það kost­aði honum að fá mig hingað og gifta mig og bara að ég væri hrein­lega aukin kostn­aði fyrir hon­um. Sjáið þið til hann leyfði mér ekki einu sinni vinna eða sækja íslenska­kennslu svo að ég gæti fara að vinna. Það var ömur­leg. Einu sinni hann let mig já það er rétt hót­aði mig og píndi mér að sofa hjá bróðir hans því að þeir voru að djúsa saman heima hjá okkur og bróðir hans vildi bara prófa mig. Mág­konan mín vissi af þessu og sagði ekk­ert við mig ekki einu sinni fyr­ir­gefðu. Sjúkt.“

Í frá­sögn einnar konu greinir hún frá því hvernig að nágrannar hennar hafi ekki gert neitt þrátt fyrir að öskur og hár­reysti hafi ítrekað heyrst úr íbúð hennar þegar eig­in­maður hennar var að berja hana.

[Ein konan starf­aði við ræst­ingar þegar maður af vinnu­staðnum nauðg­aði henni. „ann sagði ég má ekki segja frá ég má ekki hugsa hann vildi meiða mig hann var bara vildi prófa útlensk kona eins og mig ég var fal­leg og góð. Ég for aldrei aftur að vinna. Ég spurði vin­kona mín að þrífa fyrir mig næstu dag. Þegar hún for í geymslu hvar ég geyma skúr­ingu dót það var umslag með nafnið mitt á. Hún kom með það til mín. Inní umslag var 100.000 kr pen­inga."

Vilja finna leiðir til að brúa bilið

Kon­urnar óska eftir því í yfir­lýs­ingu sinni að frá­sagnir þeirra séu lesnar af virð­ingu, skiln­ingi og var­færni. „Þessar hug­rökku konur hafa valið að deila þessum sárs­auka­fullu frá­sögnum undir nafn­leysi. Við biðjum um að les­endur nýti þær til­finn­ingar sem kunna að vakna við lest­ur­inn til að finna leiðir til að bæta stöðu okkar og brúa það bil sem mynd­ast hefur á milli okkar og ann­arra í sam­fé­lag­in­u.“

Með fylgir eft­ir­far­andi áskorun til íslensks sam­fé­lags:

• Við skorum á sam­fé­lagið að við­ur­kenna að konur af erlendum upp­runa hafa mis­mun­andi þarfir sem þarf að mæta á vinnu­stöðum þeirra, í sam­fé­lag­inu og af hálfu þeirra sem veita sam­fé­lags­lega þjón­ustu.
  
  
• Við skorum á sam­fé­lagið að við­ur­kenna að konur af erlendum upp­runa eru við­kvæmur hópur sem er útsettur fyrir kerf­is­bund­inni mis­mun­un, ofbeldi og nið­ur­broti.
  
  
• Við skorum á sam­fé­lagið að innan allra áætl­ana og ferla sem snú­ast um að útrýma kyn­bund­inni mis­mun­un, áreiti og ofbeldi sé gert ráð fyrir vald­efl­ingu kvenna af erlendum upp­runa.
  
  
• Við skorum á stjórn­völd, bæði ríki og sveit­ar­fé­lög að tryggja eft­ir­lit og vernd kvenna af erlendum upp­runa.
  
  
• Við skorum á stjórn­völd, bæði ríki og sveit­ar­fé­lög að tryggja öruggar boð­leiðir og far­vegi til að rétt­indi kvenna af erlendum upp­runa séu virt.
  
  
• Við und­ir­ritum þessa beiðni í þeirri von að þátt­taka okkar í #MEtoo bylt­ing­unni styrki bönd milli allra þegna sam­fé­lags­ins og styrki bar­átt­una gegn kyn­bund­inni mis­mun­un, áreiti og ofbeldi í sam­fé­lag­inu. Með því leggjum við okkar lóð á vog­ar­skálar þess að búa til betra og örugg­ara sam­fé­lag fyrir okkur öll.